Work&Travel
 Work&Travel jest najdłużej istniejącym programem edukacyjnym, pozwalającym na podjęcie legalnej pracy na terytorium Stanów Zjednoczonych. Ideą programu jest umożliwienie polskim studentom podjęcia legalnej pracy w USA podczas wakacji akademickich. Istnienie takiego rodzaju programu zawdzięczamy rządowi Stanów Zjednoczonych oraz organizacjom nadzorującym jego przeprowadzenie -
sponsorom desygnowanym przez Departament Stanu .
Program skierowany jest do studentów, którzy mogą podjąć pracę sezonową lub tymczasową u amerykańskich pracodawców. Maksymalny czas trwania programu to cztery miesiące
z dodatkowymi 30 dniami przeznaczonymi na podróżowanie (tzw. Grace Period). Większość oferowanych pozycji to prace sezonowe w branży turystycznej, rozrywkowej, gastronomicznej lub sprzedaży detalicznej. Obowiązki mogą obejmować przygotowanie żywności, sprzedaż upominków, sprzedaż biletów, obsługę klientów itp. W USA studenci wykonują proste, sezonowe prace, dostosowane do stopnia znajomości języka i kwalifikacji zawodowych. Często szukają dodatkowej pracy. Zarobione w ciągu 3-4 miesięcy pieniądze muszą starczyć na samodzielne utrzymanie się (mieszkanie i wyżywienie) oraz podróż po Stanach, na którą decyduje się wielu uczestników programu.
Exchange J1 Visa jest wizą zakwalifikowaną jako nieimigracyjna, przeznaczoną dla osób uczestniczących w programach wymian międzynarodowych, i jako taka może być otrzymana tylko poprzez zatwierdzone przez rząd amerykański organizacje sponsorujące. Warunki na jakich przyznaje się wizę J1 są zazwyczaj bardzo specyficzne. Posiadacze wizy J1 mogą pracować, studiować, odbywać praktyki, prowadzić badania lub wykłady - w zależności od programu w którym uczestniczą - przez ściśle określony czasu.
Aby ubiegać się o wizę studencką, każdy uczestnik programu W&T musi przedłożyć
w jednostkach konsularnych specjalny formularz DS-2019, czyli promesę wizową (dokument wystawiany przez amerykańskiego sponsora programu) wraz z innymi wymaganymi dokumentami, jak: wniosek wizowy, zdjęcie, paszport.
Sam formularz zostaje zamknięty przez urzędnika konsularnego w kopercie wklejonej do paszportu (w przypadku studentów aplikujących w Konsulacie w Krakowie koperta nie jest zaklejona, a w przypadku osób aplikujących w Konsulacie w Warszawie koperta jest zaklejona i opieczętowana i nie wolno jej samodzielnie otwierać). W takim stanie winien on dotrzeć do granicy USA w międzynarodowym porcie lotniczym. Tam zostaje on wręczony urzędnikowi imigracyjnemu, który sprawdza go i oddaje studentowi. Formularza nie wolno zgubić! Wspólnie z wizą J1 będzie on stanowił podstawę do podjęcia przez uczestnika programu legalnej pracy w USA oraz aplikowania o Social Security Number (bez niego nie można pracować i otrzymywać wynagrodzeń). Należy pamiętać, że w USA Social Security Number pełni rolę numeru PESEL, numeru Dowodu Osobistego i Numeru Identyfikacji Podatkowej razem wziętych. Mówiąc prościej założenie konta bankowego, zakupienie polisy ubezpieczeniowej na samochód czy rozliczenie się z urzędem skarbowym jest bez niego bardzo utrudnione, a nawet niemożliwe. Paszport z wizą J1 oraz formularzem DS-2019 stanowią podstawę przekraczania granicy USA. Dotyczy to również podróżowania do Meksyku czy Kanady, wówczas trzeba dodatkowo posiadać wizę kanadyjską uzyskaną jeszcze w Polsce.
We wszystkich stanach z wypłaty odprowadzony jest podatek federalny (około 10%)
i stanowy (około 5%) a w niektórych (przeważnie większych miastach) również lokalny. Po powrocie z USA, na początku następnego roku kalendarzowego można ubiegać się o zwrot tych podatków (info: www.zwrotpodatku.pl).
Wymagania:
- wiek: 18-30 lat;
- program skierowany jest do studentów uczelni wyższych, podyplomowych, doktoranckich, studiów zawodowych, college'u językowego (dotyczy studentów mających zaliczony przynajmniej pierwszy semestr studiów w momencie aplikacji o wizę J1 oraz nie kończących studiów przed powrotem z programu. Mogą jechać studenci ostatniego roku mający obronę po powrocie.);
- paszport ważny przez co najmniej 6 miesięcy od daty zakończenia programu;
- znajomość języka angielskiego w stopniu umożliwiającym konwersację;
- udział w spotkaniu informacyjnym "Orientation Meeting", które jest obowiązkowe dla wszystkich uczestników programu Work and Travel;
- zarejestrowanie się w systemie SEVIS w ciągu 15 dni od przybycia do USA;
SEVIS (Student and Exchange Visitor Information System) to system on-line, który umożliwia monitorowanie i dostęp do najważniejszych informacji o wszystkich uczestnikach programów na wizach F, M i J. System umożliwia wszystkim zainteresowanym podmiotom (Departament Stanu, fundacje sponsorujące, Urząd Imigracyjny, etc.) dostęp do najważniejszych danych - takich jak: dane osobowe, adres pracodawcy i zamieszkania
w USA, daty programu oraz status programu (aktywny/anulowany/skreślony itp.) Podczas całego okresu pobytu w USA każda zmiana adresu, a także pracodawcy powinna zostać zarejestrowana w systemie SEVIS w ciągu 10 dni od jej dokonania. Od września 2004 Departament Stanu pobiera opłatę za obsługę SEVIS w wysokości 35 USD dla programu Work and Travel i 100 USD dla programu Internship.
|
|
Procedura:
- Student podpisuje umowę z biurem pośredniczącym oraz dostarcza wszelkie wymagane dokumenty.
- Biuro znajduje pracodawcę dla kandydata. Inną możliwością jest samodzielne szukanie pracodawcy, np. poprzez internet lub pomoc znajomych, a nieliczne firmy pośredniczące umożliwiają nawet wyjazd do USA bez posiadania oferty pracy (należy znaleźć ją na miejscu i przesłać sponsorowi potwierdzenie pracy).
- Sponsor albo bezpośrednio od pracodawcy, albo po uprzednim sprawdzeniu dokumentów przez biuro pośredniczące, otrzymuje dokumentację potrzebną do wystawienia DS.-2019.
- Sponsor kontaktuje się z IRS, które rozpatruje wnioski.
- Sponsor wystawia promesę wizową DS-2019:
i wysyła ją do firmy pośredniczącej, która przekazuje ją studentowi lub dostarcza podpisaną przez aplikanta do Ambasady wraz z wnioskami wizowymi .
- Wizyta i rozmowa w Ambasadzie. Złożenie odcisków palców.
- Wiza w paszporcie...
Dla wielu osób zastanawiająca jest rola pośredniczących w wyjazdach polskich biur. Oficjalna wersja głosi co następuje: "Sponsors may use a third party to provide orientation, U.S. hosting, placement, and/or other support services for program participants. However, the sponsors shall closely oversee the provision of these services provided by the third party(ies), and remain responsible to the Department of State for the third party's full compliance with the program regulations. This means that sponsors are required to take all reasonable steps to ensure that the third party knows and complies with the Exchange Visitor Program regulations at all times. The sponsor may be subject to sanctions for violations incurred by the third party."
Tak to już jest ustawione, że amerykańscy sponsorzy, niezbędni do wystawienia DS 2019, korzystają z pośrednictwa polskich biur - organizatorów. Nawet jeżeli ktoś spróbuje skontaktować się bezpośrednio ze stroną amerykańską, zostanie najprawdopodobniej odesłany do lokalnego przedstawiciela, a gdyby jakimś trafem udało się załatwić sprawę na własną rękę, to koszty wcale nie byłyby, niestety, diametralnie niższe.
Przelot:
W pierwszym etapie uczestnicy docierają do portu docelowego w USA, przechodzą rozmowę z Urzędnikiem Imigracyjnym, po czym albo udają się na Post-Arrival Orientation, albo jadą do swojego miejsca pracy. Większość biur nakazuje zakup biletu w ramach opłat za program, a cena biletu budzi najczęściej zdziwienie samych zainteresowanych (mówi się o ukrytych
w niej dodatkowych opłatach). Są jednak biura, które pozostawiają uczestnikowi swobodę samodzielnego zakupu biletu do USA.
W Stanach najpopularniejszymi środkami transportu są:
Zakwaterowanie i wyżywienie:
Część pracodawców pomaga lub gwarantuje zakwaterowanie wraz z ofertą pracy. Pobierają też wówczas opłatę bezpośrednio z wypłat swoich pracowników. Dzieje się tak najczęściej
w wypadku miejsc pracy zlokalizowanych przy ośrodkach wypoczynkowych, parkach narodowych. W innych przypadkach studenci szukają zakwaterowania na własną rękę. Organizują się w grupki i wynajmują całe mieszkania (apartments) lub domy, ewentualnie decydują się na wynajęcia na dłuższy okres pokoju w motelu. W pierwszym wypadku koniecznością jest opłacenie depozytu, zwracanego po opuszczeniu wynajmowanego pomieszczenia, będącego równowartością jedno lub dwumiesięcznego czynszu.
Jeżeli chodzi o wyżywienie, to najczęściej przysługuje ono uczestnikom programu w miejscu pracy. Są to na przykład posiłki w stołówkach pracowniczych, karnety na zestawy w barach typu fast-food, korzystanie z bufetów all-you-can-eat i inne.
Więcej informacji: https://exchanges.state.gov/jexchanges/programs/swt.html
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Internship:
 Jest to chyba najtrudniejszy do zdefiniowania program. Rozprawiając o nim odnajdujemy wiele sprzeczności i zagadkowych pytań, co więcej - najczęściej okazuje się, że suche przepisy to jedno, a rzeczywistość pod wieloma względami wygląda zupełnie inaczej.
Zajmijmy się zatem wersją oficjalną, jednak zaznaczam - wcale niekoniecznie jedynie słuszną.
Kategoria wizy J1, którą opisujemy, czyli sektor "Trainee", zawiera w sobie programy, które oferują niepowtarzalną możliwość podwyższenia kwalifikacji zawodowych, rozwinięcia swoich umiejętności i poznania amerykańskiego stylu pracy.
Jeszcze niedawno wymagano ścisłego (oficjalnie) związku między kierunkiem studiów/nauki, którą się odbywało, a dziedziną praktyk. Obecnie można również starać się
o wyjazd na training na podstawie dwuletniego doświadczenia zawodowego, niekoniecznie zawiązanego z ukończonymi studiami/nauką. Obowiązkiem jest posiadanie przynajmniej średniego wykształcenia.
Czas trwania praktyki wynosi 12 miesięcy (po odbyciu praktyki istnieje możliwość legalnego pozostania w USA przez 30 dni). Praktykę można rozpocząć w każdym miesiącu roku.
Praktyka może być płatna lub bezpłatna. W przypadku, gdy uczestnik nie ma zagwarantowanego wynagrodzenia należy udokumentować posiadanie takiej kwoty (np. na rachunku bankowym).
Podczas trwania praktyki nie można podjąć równolegle innej pracy, istnieje jednak możliwość przedłużenia czasu trwania praktyki (maksymalnie praktyka może trwać 12 miesięcy).
Praktykę można podjąć w następujących dziedzinach:
- Arts and Culture;
- Information Media and Communications;
- Education, Social Sciences, Library Science, Counseling and Social Services;
- Management, Business, Commerce and Finance;
- Health Related Occupations;
- Hospitality and Tourism;
- The Sciences, Engineering, Architecture, Mathematics, and Industrial Occupations;
- Construction and Building Trades;
- Agriculture, Forestry and Fishing;
- Public Administration and Law;
W przypadku wyjazdu na Internship/Training istnieje realna możliwość bycia podporządkowanym pod Sekcję 212(e). Oznacza to, że po ukończeniu programu nie wolno przez okres 2 lat starać się o wizy typu: H (jako "temporary worker" lub "trainee"), L (jako "intracompany transferee" - wiza L umożliwia międzynarodowym firmom na sprowadzanie do USA swoich pracowników z placówek mieszczących się za granicą) oraz o "immigrant visa" bądź "permanent residence", chyba że udałoby się uzyskać waiver, dokument zwalniający z tego obowiązku.
Więcej informacji: https://exchanges.state.gov/jexchanges/programs/intern.html
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
H2B
 Program ten powstał, aby stworzyć obcokrajowcom możliwość legalnego zatrudnienia
w Stanach Zjednoczonych w ramach specjalnej sezonowej wizy pracowniczej o symbolu
H-2B.
Kierując się odpowiednimi przepisami wizowymi, stworzonymi przez amerykański rząd, wiele firm decyduje się zatrudniać każdego roku kilkadziesiąt tysięcy osób spoza USA na stanowiskach, które mogą, ale nie muszą, wymagać specjalnych kwalifikacji uzupełniając przez to wakujące miejsca pracy.
H-2B, która jest rodzajem nieimigracyjnej, sezonowej wizy pracowniczej, przyznaje się na podstawie kontraktu, czyli umowy zawartej pomiędzy pracodawcą a kandydatem spełniającym wymagania programu H-2B. Najważniejszym a jednocześnie niezbędnym elementem programu jest oczywiście pracodawca, który poprzez odpowiednie działania prawne uruchamia cały złożony proces aplikacji o wizę typu H-2B. Status wizy pozwala obcokrajowcom pracować na niemal takich samych warunkach jak obywatel amerykański.
Oprócz limitu czasowego najważniejszym ograniczeniem prawnym jest fakt, iż kontrakt zabrania równoległego zatrudnienia w innym miejscu oraz zmiany lub rezygnacji z ustalonej
i gwarantowanej pozycji.
Wymagania:
- ukończone 18-21 lat i nieukończone 40;
- minimum średnie wykształcenie; posiadanie minimalnego wykształcenia wymaganego do wykonywania danej pracy;
- przedstawienie certyfikatu niekaralności wydawanego przez Centralny Rejestr Skazanych
- znajomość języka angielskiego pozwalająca na funkcjonowanie w angielskojęzycznym społeczeństwie
i wykonywanie wybranej pozycji pracy;
- udokumentowanie wystarczających środków na przeżycie i posiadanie 1000 USD
w momencie wyjazdu do USA;
- paszport ważny przez co najmniej 6 miesięcy od daty zakończenia programu;
- wypełnienie pakietu aplikacyjnego H-2B i dostarczenie wszystkich wymaganych dokumentów;
- pomyślnie zakończone testy na obecność narkotyków w organizmie po przylocie do USA;
Po zakończeniu programu H2B można pozostać w USA maksymalnie 10 dni i jest to czas przeznaczony na rozliczenia z pracodawcą i ewentualny zakup upominków.
Co zapewnia program?
- miejsce pracy na terenie Stanów Zjednoczonych, oferty najczęściej dotyczą kasyn, dużych centrów turystycznych;
- promesę wizową I-129 uprawniającą do podjęcia legalnej pracy na terenie USA oraz do otrzymania wizy H-2B;
- ubezpieczenie zdrowotne;
- pomoc przedstawiciela biura/sponsora w USA;
| |
|
|
|
|
Camp
 Camp Counselor to kolejny program, który istnieje dzięki rządowi Stanów Zjednoczonych, organizacjom nadzorującym jego przeprowadzenie (nazywanymi sponsorami) oraz przy udziale polskich pośredników.
Mówi się, że na różnego rodzaju obozy letnie każdego roku wyjeżdża około
6 milionów amerykańskich dzieci. Towarzyszy im także liczna kadra wychowawców, instruktorów i personelu pomocniczego, w tym ponad 8500 młodych ludzi z zagranicy.
Istnieją campy o różnym charakterze: sportowe, żeglarskie, skautowskie, religijne, dla dzieci specjalnej troski, odchudzające itp.
Studenci mogą pomagać w opiece nad dziećmi na koloniach letnich, bądź też asystować przy prowadzeniu kolonijnej kuchni, piekarni lub sprzątaniu, ewentualnie pomagać przy opiece nad osobami niepełnosprawnymi. Podczas większości obozów obowiązują przepisy porządkowe takie jak: zakaz palenia, zakaz spożywania alkoholu oraz zażywania środków odurzających, czy też zakaz opuszczania obozu w określonych godzinach nocnych.
Jest to oferta dość specyficzna. Uczestnik płaci mniej niż chętny do wyjazdu na program Work&Travel. Fundowany jest mu np. bilet lotniczy w dwie strony.
Jednocześnie jednak mniej zarabia, jest to z góry ustalone stypendium plus ewentualne dodatki. Obozy także kończą się w sierpniu, ale zazwyczaj można jeszcze przebywać w USA i - o ile się uda - pracować w innym miejscu.
Więcej informacji: https://exchanges.state.gov/jexchanges/programs/camp.html
|
|
|
|
The Au Pair Program
The Au Pair Program został ustanowiony w roku 1986. Jego uczestnicy mogą wyjechać do USA na okres 12 miesięcy (ale są też organizowane krótsze wyjazdy na okres wakacji). Muszą zapewnić rzetelną i troskliwą opiekę nad dziećmi przez maksymalnie 45 godzin tygodniowo, nie więcej niż 10 godzin dziennie.
Wszystkie osoby wyjeżdżające jako Au Pair mają dodatkowo obowiązek uczęszczania na kursy językowe.
|
|
Wymagania
- wiek: 18-27 lat (wyjazd musi nastąpić przed ukończeniem 27 lat);
- stan wolny;
- ukończona szkoła średnia;
- komunikatywna znajomość języka angielskiego;
- udokumentowane doświadczenie w bezpośredniej opiece nad dziećmi (referencje);
- prawo jazdy;
- brak nałogów;
- niekaralność;
- dobry stan zdrowia;
- dojrzałość psychiczna i odpowiedzialność;
- łatwość w adaptowaniu się do nowego środowiska;
- łatwość w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi;
|
|
Można wyjechać na 12 miesięcy plus 1 miesiąc na zwiedzanie. Istnieje możliwość przedłużenia kontraktu u tej samej rodziny.
Obowiązki Au Pair
- opieka nad dziećmi (do 45 godzin tygodniowo, nie dłużej niż 10 godzin dziennie) - odprowadzanie do/z szkoły, przygotowywanie posiłków, kąpanie dzieci,
bawienie się, spacerowanie, sprzątanie dziecięcych pokoi, pełnienie roli starszego rodzeństwa itd.;
- babysitting - nie więcej niż 3 wieczory tygodniowo;
- wykonywanie drobnych prac domowych (sprzątanie po dzieciach, zmywanie bądź opróżnianie zmywarki, pranie, ścielenie łóżek, ścieranie kurzu itd.);
- nauka na kursach językowych bądź innych;
Dobór szkoły, rodzaj kursu i jego intensywność zależą od decyzji Au Pair oraz od obowiązków ustalonych z rodziną.
Co w zamian?
- bezpłatny przelot zapewniony przez rodzinę;
- własny pokój i całodzienne wyżywienie;
- kieszonkowe;
- ubezpieczenie;
- płatny urlop w czasie kontraktu;
- jednorazowe stypendium 500 USD od zapraszającej rodziny pokrywające większość kosztów nauki;
- spotkanie szkoleniowe po przylocie i materiały edukacyjne;
Więcej informacji: https://exchanges.state.gov/jexchanges/programs/aupair.html
|
|
|
|
|
|
